Historia pielęgnowania ciała poprzez złuszczanie martwego naskórka sięga, aż starożytności. Przez stulecia forma i technika peelingu była coraz bardziej udoskonalana, a nowoczesne urządzenia, wieloskładnikowe receptury kosmetyczne oraz innowacyjne badania laboratoryjne wpłynęły na jeszcze efektywniejszą skuteczność tego zabiegu. Jednak wciąż pozostaje grono zwolenników naturalnej pielęgnacji, którzy są w stanie osiągnąć w pełni satysfakcjonujący efekt w oparciu o pojedyncze składniki ścierające. Odpowiednio dobrany rodzaj peelingu przy regularnym stosowaniu przynosi szereg korzystnych efektów, utrzymując skórę w odpowiedniej kondycji przez wiele lat.
Ideałem piękna w Starożytnym Egipcie była bez wątpienia ostatnia panująca królowa – Kleopatra, kochanka Juliusza Cezara. Słynęła ona ze swojej niekwestionowanej urody oraz idealnej skóry, na którą składała się wielogodzinna pielęgnację ciała z legendarnymi kąpielami w kwaśnym mleku pozyskanym z 700 oślic. Efekt odmłodzonej skóry został (nie)przypadkowo osiągnięty poprzez obecność w kwaśnym mleku alfahydroksykwasu, czyli kwasu mlekowego. Regularnie stosowany podczas kąpieli wpływał na złuszczenia martwego naskórka, rozjaśnienia przebarwień, wygładzenie i odżywienie skóry.
Kobiety na całym świecie niezależnie od możliwości i pozycji w społeczeństwie dbały o kondycję swojej skóry na różne sposoby wykorzystując łatwo dostępne produkty: plastry owoców cytrusowych zawierające kwas cytrynowy, sproszkowane zęby lub kości zwierząt, a nawet ludzki mocz z uwagi na obecność mocznika, który w wysokich stężeniach ma działanie keratolityczne. We Francji szczycono się gładką skórą poprzez wcieranie sfermentowanych skórek winogron pozostałych po produkcji wina, a w Grecji kobiety nacierały się szorstkim piaskiem lub pestkami z owoców daktyli i granatów. W japońskiej pielęgnacji dominowały ziarna ryżu stosowane na wiele sposobów – jako peeling i maska do ciała o właściwościach antyoksydacyjnych i rozjaśniających, a woda po ugotowanym ryżu stanowiła wzmacniającą płukankę do włosów. Natomiast w Turcji wykorzystywano ogień w celu uzyskania kontrolowanych uszkodzeń skóry co pobudzało tkanki do odnowy i regeneracji; zabieg ten jest wykorzystywany do dzisiaj w gabinetach medycyny estetycznej pod postacią resurfacingu z użyciem lasera.
Ich działanie opiera się na dwóch naturalnych enzymach: bromelaninie i papainie, które występują odpowiednio w ananasie i papai. Działanie peelingu enzymatycznego polega na rozpuszczaniu najbardziej zewnętrznej warstwy naskórka (warstwy rogowej, łac. stratum corneum), która składa się z martwych komórek, czyli keratynocytów. Z uwagi na mało inwazyjny przebieg oraz skuteczność substancji aktywnych jest to forma peelingu polecana do wszystkich rodzajów cer, a w szczególności do cery wrażliwej i naczynkowej.
Protip: zmiksowany świeży ananas w połączeniu z jogurtem naturalnym zastąpi drogeryjny peeling. Najlepiej przygotować dwie porcje: jedną do aplikacji na twarz, a drugą w ramach poobiedniej przekąski.
Mimo chemicznie brzmiącej nazwy substancje wykorzystywane w peelingach kwasowych mogą być pozyskiwane z naturalnych produktów spożywczych (np. mleko) oraz z roślin, m.in.: wierzby białej, trzciny cukrowej czy też gorzkich migdałów. W zależności od stężenia i rodzaju działają nie tylko intensywnie złuszczająco, ale również przyczyniają się do zwiększenia stopnia nawilżenia skóry. Bezwzględnym zaleceniem podczas kuracji kwasami jest codzienna aplikacja kremu z filtrem SPF 30+ lub SPF 50+ niezależenie od pory roku w celu uniknięcia przebarwień słonecznych. W kosmetologii wyróżniamy dwie główne grupy kwasów:
Do tej grupy należy kilka kwasów o różnych właściwościach, które łączy wspólna cecha – skuteczna eksfoliacja z uwzględnieniem potrzeb każdej cery. Wśród tych najpopularniejszych należy wymienić: kwas glikolowy, mlekowy, migdałowy, cytrynowy, winowy, szikimowy oraz pirogronowy.
• Kwas glikolowy – charakteryzuje się najmniejszymi cząsteczkami spośród wszystkich kwasów AHA co umożliwia mu głęboką i skuteczną penetrację kolejnych warstw naskórka. Jego działanie jest wysoce efektywnie, ale zalecana jest ostrożność w stosowaniu z uwagi na właściwości drażniące.
• Kwas mlekowy – w niskich stężeniach (do 10%) działa nawilżająco co jest wykorzystywane w kosmetykach do codziennej pielęgnacji skóry: kremach, żelach i piankach do twarzy, tonikach i maseczkach.
• Kwas migdałowy – jego atutem są silne właściwości odkażające i antybakteryjne, dlatego też jest często wybierany przy pielęgnacji cer tłustych i trądzikowych. Pozyskiwany z gorzkich migdałów, pestek wiśni i moreli.
W kosmetologii jest wykorzystywany tylko jeden przedstawiciel z tej grupy: kwas salicylowy, początkowo pozyskiwany z kory wierzby białej. Wykazuje działanie już w niewielkich stężeniach (2%), a ze względu na budowę chemiczną z łatwością przenika przez lipidową warstwę skóry i udrażnia kanaliki gruczołów łojowych. Z tego względu jest szczególnie pomocny w pielęgnacji cer tłustych i zmagającymi się ze zmianami trądzikowymi.
Peelingi mechaniczne polegają na ścieraniu martwych warstw naskórka za pomocą materiału ścierającego lub specjalistycznego sprzętu. W salonach kosmetologicznych są wykorzystywane zaawansowane urządzenia takie jak peeling kawitacyjny, mikrodermabrazja diamentowa, laser frakcyjny lub przedmioty będące częścią rytuału SPA – szczotki do ciała oraz rękawice Kessa.
Natomiast peeling wykonany za pomocą materiału ścierającego dzieli się na dwie kategorie: drobnoziarnisty do twarzy oraz gruboziarnisty do ciała. Bazuje on na prostych produktach typu : cukier, kawa, sól, ryż, korund oraz zmielone pestki owoców lub suszone kwiaty, które dodatkowo wzbogacane są naturalnymi olejami roślinnymi zapewniającymi poślizg i optymalne natłuszczenie skóry.
Protip: nie należy zapominać o regularnym peelingowaniu skóry głowy w celu jej oczyszczenia z martwego naskórka i pobudzenia cebulek włosów. Połączenie łyżki cukru z porcją szamponu zastąpi gotowy produkt ze sklepu.
• złuszczenie martwej warstwy rogowej naskórka i pobudzenie skóry do produkcji mukopolisacharydów (kwasu hialuronowego) oraz kolagenu i elastyny,
• pobudzenie krążenia w naczyniach krwionośnych, które zaopatrują każdą komórek w tlen i substancje odżywcze w wyniku czego skóra jest bardziej nawilżona i odżywiona,
• udrożnienie kanalików gruczołów łojowych co przyczynia się do uregulowania poziomu wytwarzanego sebum oraz wpływa na redukcję zaskórników i zmian trądzikowych,
• zapobieganie wrastającym włoskom po depilacji,
• zwiększenie skuteczność absorpcji substancji czynnych z innych kosmetyków,
• działanie depigmentacyjne, spłycenie delikatnych blizn i zmarszczek.
